Мақола

«УМРИ АЙНӢ АЗ БАРОИ ХАЛҚ САРФИ ХОМА ШУД…».

Садриддин Айнӣ тамоми умри бобаракаташро барои ҳамчун миллати қадимӣ эътироф гардидани тоҷикон сарф намудааст

Имрӯз зодрӯзи сардафтари адабиёти муосири тоҷик Садриддин Айнӣ аст. Дар таърихи пешрафту тараққиёти маданияту адабиёти халқи тоҷик Устод Айнӣ шахсияте аст, ки бо асарҳояш хазинаи адабиёти халқи тоҷикро ғанӣ гардонидааст.

Садриддин Айнӣ ва заминаҳои иҷтимоии рушди забони адабӣ

Устод Садриддин Айнӣ дар арсаи фарҳангу адаби халқи тоҷик аз ҷеҳраҳои дуурахшон ва шахсияти намоёни миллӣ буда, дар давраи тақдирсози миллат хизмати бузурги таърихиро анҷом додааст. Дар як даврони пурихтилофу пуртаззоди таърих С.Айнӣ ба ҳайси шахсияти маъруфи фарҳангӣ ба хотири дифоъ аз арзишҳои миллӣ ва муаррифӣ сохтани таърихи миллати хеш ба майдони набарди шадиди мафкуравӣ ворид гардида, бо қатъияти тамом барои адолати иҷтимоӣ ва миллӣ мубориза бурдаааст.

Тиргон - ҷашни бузурги ниёгон

Ҷашни Тиргон ба монанди Наврӯз, Меҳргон ва Садда яке аз ҷашнҳои мардумони ориёитабор буда, аз замонҳои қадим дар миёни ин мардумон бо шукуҳ ҷашн гирифта мешуд. Оиди ин ҷашн дар сарчашмаҳои илмӣ маълмотҳои зиёде ба тариқи достону ривоятҳо нақл шудаанд. Дар гузашта ин ҷашн миёни мардумони ориёӣ бо шукуҳу шаҳомат ва шавқу шури бениҳоят таҷлил мегардид.

Меҳргон ва ҷанбаҳои арзишманди он

“Меҳргон яке аз куҳантарин ҷашнҳои мардуми ориёинажод буда, гузаштагонамон онро ҳамчун ситоишу ниёиши Меҳр ё Митро ва рамзи аҳду паймон ва дӯстиву муҳаббати ойини меҳрпарастӣ таъбир кардаанд. Меҳргон иди ҷамъоварии ҳосили рӯёндаи деҳқон, иди фаровонӣ, шодию нишот, дӯстию рафоқат, ваҳдату ягонагӣ ва меҳру садоқат аст”.
Эмомалӣ Раҳмон
 

Таъсири дин ва дунявият ба давлатдории миллӣ

Даврони ҷанги шаҳрвандии Тоҷикистон ҷавонони дар донишгоҳҳои динии хориҷӣ таҳсилдида таълимот ва ҷараёнҳои нави исломии ғайриҳанафиро ба кишвар ворид сохтанд ва ҷараёнҳои ифротии Ваҳҳобия, Салафия, Ҳизби таҳрир ва дигар равияҳои динӣ аз худ дарак доданд. Намояндагони равияҳои нави динӣ ба рақобат пардохтанд, онҳо бо кӯмакҳои молиявӣ ва маънавии хоҷагони хориҷии худ ҳарчи бештар муридону ҷонибдорони худро ҷамъ овардан мехостанд. 
 

СИЁСИСОЗИИ ИСЛОМ ҲАМЧУН ШАКЛИ ЗУҲУРИ ИФРОТГАРОИИ ДИНӢ

Ҳодисаҳо ва зуҳуроти мухталифи ҳаёти сиёсии ҷомеа мураккабу пурпечутоб буда, омӯзиши ҳамаҷониба ва таҳлили воқеиро талаб менамоянд. Дар замони муосир яке аз ин гуна масъалаҳо, ки дар шароити кунунии инкишофи муносибатҳои ҷамъиятӣ мубрам ва зарурӣ эътироф мешавад, сиёсисозии ислом мебошад.
 

Нақши «Шоҳнома»-и А. Фирдавсӣ дар таҳкими худшиносии миллӣ ва ифтихори ватандорӣ»

Саъю кӯшишҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои нахустини роҳбарӣ дар роҳи худшиносӣ ва худогоҳии миллӣ шоистаи таҳсин ва офарин буда, намунаи олии таҷассуми эҳтиром ва арҷгузорӣ ба таърих, фарҳанг, адабиёт, дин ва арзишҳои миллиамон мебошад. Хусусан, тарҷума ва нашри чандкаратаи Қуръон ба хатти сириллик, чопи осори мондагори бузургони гузаштаи миллат, нашр ва ҳадяи китоби «Тоҷикон»-и Бобоҷон Ғафуров ба ҳар як хонавода аз иқдомҳои барҷастаи Пешвои миллат дар ин самт мебошанд.
 

Пешниҳоди Афлотун

Аз Афлотун пурсиданд:

- Кадом кори инсон бароят ҳайратовар менамояд?

Афлотун ҷавоб дод:

- Кӯдакҳо ғамгин аз он мешаванд, ки зуд бузург намешаванд.

Ҳол он ки даврони кӯдакиро баъди бузургсолӣ ёд мекунанд.

- Барои ҷамъ кардани сарват, саломатиро аз даст медиҳанд.

Барои дубора барқарор кардани саломатӣ, сарвати ҷамъшударо сарф мекунанд, аммо бо вуҷуди ин, саломатии қаблиро дастрас намекунанд.

- Барои фардо дар гирдоби андеша медароянд ва имрӯзашонро фаромӯш мекунанд.

Страницы

Яндекс.Метрика