Ҳасани Басрӣ (р) фармудааст: Фасоди дилҳо аз шаш чиз аст:
1. Ба умеди тавба гуноҳ мекунанд.
2. Илм дорад ва ба он амал намекунад.
3. Амали хайрро аз рӯйи ихлос анҷом намедиҳад.
4. Рӯзии Худоро мехӯранду сипосгузорӣ намекунанд.
5. Ба чизе ки Худованд насибашон кардааст розӣ нестанд.
6. Мурдаҳоро дафн мекунанд, ва худ панд намегиранд.
Ҳамчунин гуфтааст:
Касе дунёро интихоб кунад ва онро бар Охират афзал шуморад, ба шаш уқубат гирифтор мешавад:
Се дар дунё:
1. Орзӯи беохир,
2. Хирси беқаонат,
3. Эҳсос накардани ибодат.
Се дар Охират:
1. Тарс,
2. Шиддати хисоб,
3. Ҳасрати тӯлонӣ.
Таҳиякунандаи мавод:
Абдуллоҳи Қодирӣ
