Китобхона

Аз силсилаи "Аксҳои таърихӣ"

Се шахсияти бузурги фарҳанги навин, устодони сухан ва меҳанпарастони асилу фидоии илму адаби тоҷик: Садриддин Айнӣ, Сотим Улуғзода ва Абулқосим Лоҳутӣ.
Ёдашон ба хайр.

СУҲБАТИ СТАЛИН БО ҒАФУРОВ

Москва, Кремл, 23 январи соли 1948, соати 22.35

 

Сталин:— Созмони ҳизбии Тоҷикистон дар чӣ ҳоланд? Вазъи кадрҳо  чӣ гунӣ аст?

 

Ғафуров: — Кадрҳо ҳастанд, кадрҳо месабзанд. Созмони ҳизбӣ муваффақ гардид, ки ҷумҳуриро дар соҳаи хоҷагӣ боло бардорад. Плани пахтасупорӣ соли 1946 — 125 фоиз, соли 1947 — 113 фоиз иҷро шуд.

 

Сталин: — Медонам. Бисёр хуб.

 

Аз "Панднома"-и шайх Аттор

Бар сари болини беморон гузар,
З-он, ки ҳаст ин суннати хайрулбашар.

То тавонӣ ташнаро сероб кун,
Дар маҷолис хидмати асҳоб кун.

Хотири айтомро¹ дарёб низ,
То туро пайваста Ҳақ дорад азиз.

Чун шавад гирён ятиме ногаҳон,
Арши Ҳақ дар ҷунбиш ояд он замон.

Чун ятимеро касе гирён кунад,
Молик андар дӯзахаш бирён кунад.

Он, ки хандонад ятими хастаро,
Боз ёбад ҷаннати дарбастаро.

Ҳар кӣ асрорат кунад фош, ай писар,
Аз чунон кас дур мебош, ай писар.

Лев Толстой...

Он отказался от Нобелевской премии, ненавидел деньги и выступал на стороне крестьян. Таким его не знал еще никто.
Его имя — Лев Толстой.

Шарҳи мунтахаби «Гулистони»-и Саъдии Шерозӣ

«Гулистон»-и безаволи Шайх Муслиҳиддин Саъдии Шерозӣ яке аз муҳимтарин, нафистарин ва пурмазмунтарин осори фикриву адабӣ ва ахлоқии тамаддуни башарӣ ба ҳисоб меояд.

Дар ин маҷмӯа мунтахаби ҳикоёту ҳикматҳо аз ин асари безавол шарҳу тафсир шудаанд.

Ҳар миллати бедор ва худогоҳ фарҳанги худро ҳифз мекунад, меомӯзад ва бо он зиндагӣ мекунад, то фарҳанги дигар бар фарҳанги вай мусаллат набошад.

Умед дорем аз ҷавонон, ки меросбари ин фарҳанги бузург ҳастанд, онро соҳибӣ кунанду омӯзанд ва сармашқи зиндагии худ қарор диҳанд.

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

Порча аз қасидаи Носири Хусрав

Худоё, арзу тӯли оламатро
Тавонӣ дар дили мӯре кашидан.
На вусъат дар даруни мӯр орӣ,
На аз олам сари мӯе буридан.
Ту дар иҷрои тоат ваъда додӣ
Биҳишт аз музди тоат офаридан.
Вале он музди тоат бо шафоат
Чӣ миннат аз ту мебояд кашидан,
В-агар на музди тоат нест ҳиммат,
Ба муздаш ҳар касе бояд расидан.
Касе, к-ӯ боядӣ, ёбад мукофот,
Наёбад фарқ бар мову ту дидан.
Агар неканд? агар бад, хилқат аз туст,
Халиқе хуб боист офаридан.
Ба мо тақсири хидмат нест лозим,
Бадему бад набоист оваридан.

ФАЛСАФАИ БО ДАСТИ ИНСОНИЯТ НОБУД СОХТАНИ САЙЁРАИ ЗАМИН!

ФАЛСАФАИ БО ДАСТИ ИНСОНИЯТ НОБУД СОХТАНИ САЙЁРАИ ЗАМИН!

Ман намедонам дар ҷанги сеюми ҷаҳонӣ чӣ силоҳҳое истифода мешаванд, аммо инро медонам, ки ҷанги ҷаҳонии чорум бо чӯбу санг иттифоқ меафтад.

АЛБЕРТ ЭЙНШТЕЙН

Таҳиякунанда: шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

Панде аз "Бӯстон"-и Шайх Муслиҳиддин Саъдии Шерозӣ

ҲИКОЯТИ ТИФЛЕ, КИ ДАНДОН БАРОВАРД Кӯдаке дандон баровард. Падараш дид, ки бачааш дандондор шудааст, ба фикр фурӯ рафт ва ба худаш гуфт: -"Ман барои ин кӯдак, ки дандон баровардааст, аз куҷо нону таом таҳия кунам? Агар ӯро ба ҳоли худаш вогузорам, ин ҳам аз рӯйи инсоф ва мардонагӣ нест". Занаш аз ӯ пурсид, ки эй мард, аз ин ки писарат дандон баровардааст, хурсанд нестӣ ва баръакс ҳайронӣ? Мард гуфт:-"Ҳайрони нону хӯрокаш мондаам". Зан бо шунидани ин ҳарф мардонавор гуфт:- "Эй мард, ба макри шайтон гӯш мадеҳ, касе, ки ба вай дандон додааст, нон ҳам медиҳад".

Страницы

Яндекс.Метрика