Китобхона

Аз "Гулистон"-и Шайх Муслиҳиддин Саъдии Шерозӣ

Ҳакиме писаронро панд ҳаме дод, ки "Эй ҷонони падар ҳунар омӯзед, ба молу давлати дунё эътимод нашояд, симу зар дар сафар маҳаллӣ хатар аст, ё дузд ба якборагӣ бубарад, ё хоҷа ба тафориқ бихурад. Аммо ҳунар давлати поянда ва чашмаи зояндааст.

Агар ҳунарманд аз давлат биафтад ғам набошад, ҳунар дар навбати худ давлат аст. Ҳунарманд, ҳар ҷо ки равад қадр бинад ва дар садр нишинад, беҳунар ҳар ҷо ки равад, луқма чинад ва сахтӣ бинад.

Қитъа:

Ҳикояи гург ва хар

Улоғ (хар) гуфт:
Ранги алаф қирмиз (сурх) аст!!!
Гург гуфт:
На сабз аст!!!
Бо ҳам рафтанд пеши султони ҷангал, яъне шер ва моҷарои ихтилофро гуфтанд...
Шер гуфт: Гургро зиндонӣ кунед. Гург гуфт:
Эй султон магар алаф сабз нест?
Шер гуфт: Сабз аст, вале далели зиндонӣ кардани ту, баҳс карданат бо улоғ аст...

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

Рӯзи китоб муборак !

Утоқи бидуни китоб, ҳамчун бадани бидуни рӯҳ аст.
Ситсерон , сиёсатмадор ва файласуфи Рӯмӣ.

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

Ҳеҷкасро ҳеҷ ҷо расво макун!

Ишкро бе маърифат маъно макун,
Зар надорӣ мушти худро во макун.

Гар надорӣ дониши таркиби ранг,
Байни гулҳо зишт ё зебо макун.

Хуб дидан шарти инсон будан аст,
Айбро дар ину он пайдо макун.

Дил шавад равшан зи шамъи эътироф,
Бо кас арбад кардаи ҳошо макун.

Эй ки аз ларзидани дил огаҳӣ,
Ҳеҷкасро ҳеҷ ҷо расво макун.

Зар ба дасти тифл додан аблаҳист,
Ашкро назри ғами дунё макун.

Пайрави хуршед бо оина бош,
Ҳарчи урён дидаи ифшо макун.

Мавлоно Ҷ. Румӣ

САБАБҲОИ АСОСГУЗОРИ ДАВЛАТИ СОМОНИЁН ДОНИСТА ШУДАНИ ШОҲ ИСМОИЛИ СОМОНӢ

Барои ба як марказ муттаҳид намудани Хуросону Мовароуннаҳр, таъмин намудани истиқлолияти ҳақиқии давлат, ба низом даровардани сохти идоракунии давлат, таъсиси лашкари доимӣ ва эмин нигоҳ доштани давлат аз ҳуҷуми аҷнабиён, забони тоҷикиро забони расмии давлатӣ эълон кардан ва ба инкишофи ҳаёти иқтисодӣ, илмӣ ва фарҳангӣ шароити мусоид фароҳам овардан, Исмоили Сомонӣ асосгузори давлати Сомониён дониста шудааст.

Аз китоби Тоҷикон

Шуъбаи иттилоот ва ташхиси диншиносӣ

Хуб дидан шарти инсон будан аст

❗Ишкро бе маърифат маъно макун,
Зар надорӣ мушти худро во макун.
Гар надорӣ дониши таркиби ранг,
Байни гулҳо зишт ё зебо макун.
Хуб дидан шарти инсон будан аст,
Айбро дар ину он пайдо макун.
Дил шавад равшан зи шамъи эътироф,
Бо кас арбад кардаи ҳошо макун.
Эй ки аз ларзидани дил огаҳӣ,
Ҳеҷкасро ҳеҷ ҷо расво макун.
Зар ба дасти тифл додан аблаҳист,
Ашкро назри ғами дунё макун.
Пайрави хуршед бо оина бош,
Ҳарчи урён дидаи ифшо макун!
✍️Мавлоно Балхӣ-Румӣ.

Ҳикоя дар боби ҳаққи намак

Боре як гурӯҳи роҳзанҳо аз пайи ғоратгарӣ, шабона ба хонаи давлатманде ворид мешаванд. Дар торикӣ яке аз онҳо халтаеро пур аз хокаи сафед мебинад.
Барои чӣ будани онро муқаррар кардан, ангушташро олонида ба забон мебарад ва фавран фарёд мезанад:
---Даст нигоҳ доред!
Ҳама меистанд.
---Дар ин халта намак будааст! Ман надониста аз он андак чашидам, акнун мо аз соҳибхона қарздор шудем. Ӯ моро ҳаққи намак кард. Агар мо намакро пешпо занем гуноҳи азиме содир мекунем.
Ҳама молу ашёҳои гаронбаҳои ғундоштаашонро гузошта аз хона баромада мераванд.

Рӯзу шаб аз дилу ҷон толиби дидори туам

Аз рухат ойина то лаззати дидор гирифт,
В-аз нигоҳи дигарон ҷониби худ ор гирифт.

Хокро аз қадамат рутбаи гулзор гирифт,
Аз ту гулҳои чаман зинати дастор гирифт.

Ман чӣ гуфтам, ки дили нозукат озор гирифт,
Хотират аз мани бечора ба як бор гирифт?...

Туғрали зораму умрест ҳаводори туам,
Ҳамчу Мансури аналҳақ ба сари дори туам.

Рӯзу шаб аз дилу ҷон толиби дидори туам,
Гар парешонаму ошуфта, вале ёри туам.

Ман чӣ гуфтам, ки дили нозукат озор гирифт,
Хотират аз мани бечора ба як бор гирифт?

Страницы

Яндекс.Метрика