Ҳакиме писаронро панд ҳаме дод, ки "Эй ҷонони падар ҳунар омӯзед, ба молу давлати дунё эътимод нашояд, симу зар дар сафар маҳаллӣ хатар аст, ё дузд ба якборагӣ бубарад, ё хоҷа ба тафориқ бихурад. Аммо ҳунар давлати поянда ва чашмаи зояндааст.
Агар ҳунарманд аз давлат биафтад ғам набошад, ҳунар дар навбати худ давлат аст. Ҳунарманд, ҳар ҷо ки равад қадр бинад ва дар садр нишинад, беҳунар ҳар ҷо ки равад, луқма чинад ва сахтӣ бинад.
Қитъа: