Китобхона

Иттиҳодияҳои динӣ аз давлат ҷудо буда, ба корҳои давлатӣ мудохила карда наметавонанд.

Моддаи 8

Дар Тоҷикистон ҳаёти ҷамъиятӣ дар асоси равияҳои гуногуни сиёсӣ ва мафкуравӣ инкишоф меёбад.

Мафкураи ҳеҷ як ҳизб, иттиҳодияи ҷамъиятӣ, динӣ, ҳаракат ва гурӯҳе наметавонад ба ҳайси мафкураи давлатӣ эътироф шавад.

Иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ ва ҳизбҳои сиёсӣ дар доираи Конститутсия ва қонунҳо таъсис меёбанд ва амал мекунанд.

Иттиҳодияҳои динӣ аз давлат ҷудо буда, ба корҳои давлатӣ мудохила карда наметавонанд.

Рӯзҳо фикри ман ин асту ҳама шаб суханам, Ки чаро ғофил аз аҳволи дили хештанам

Рӯзҳо фикри ман ин асту ҳама шаб суханам,
Ки чаро ғофил аз аҳволи дили хештанам.

Аз куҷо омадаам? Омаданам баҳри чӣ буд?
Ба куҷо меравам, охир нанамоӣ Ватанам.

Мондаам сахт аҷаб, к-аз чӣ сабаб сохт маро?
Ё чӣ будаст муроди Вай аз ин сохтанам?!

Ҷон, ки аз олами улвист, яқин медонам,
Рахти худ боз бар онам, ки ҳамонҷо фиканам.

Мурғи боғи малакутам, наям аз олами хок,
Ду-се рӯзе қафасе сохтаанд аз баданам.

Эй хуш он рӯз, ки парвоз кунам то бари дӯст,
Ба ҳавои сари кӯяш пару боле бизанам.

Рӯзе орифе, мардумро ба даври худ ҷамъ карда буд...

روزی عارفی، مردم را به دور خود جمع کرده بود و از خدا برایشان سخن میگفت برایشان از شریعت و طریقت و معرفت و حقیقت سخن می گفت.

او مردم را آماده می‌کرد برای پاسخ به سوال‌هایی که حضرت حق از آنها در مورد حیات‌شان، در مورد دوستی‌هایشان، در مورد عبادت هایشان، نماز و روزه‌هایشان و... خواهد پرسید

درویشی که از آنجا می گذشت
رو به جماعت کرد و گفت:

حضرت حق این همه را نمی پرسد
فقط یک سوال می‌پرسد و این است:

من با تو بودم تو با که بودی؟

گرداورنده: عبدالله قادری

Афлотун мегӯяд бадани инсон се қисмат аст: сар, сина ва шикам

Афлотун мегӯяд бадани инсон се қисмат аст: сар, сина ва шикам.

Барои ҳар кадом қувваи қаринае дар руҳ вуҷуд дорад.

Ақл мутаъаллиқ ба сар аст,
ирода мутаъаллиқ ба сина
ва иштиҳо мутаъаллиқ ба шикам.

Ақл савдои донойӣ дар сар мепарварад, ирода савдои шаҳомат, ва иштиҳоро бояд ҷилавашро гирифт то эътидол ҳосил шавад.

Ҳар гоҳ ин се қисмати бадан бо ҳам амал кунанд, натиҷаи инсонӣ ҳамоҳанг ё соҳиби фазилат аст.

Масалан: кӯдак дар мактаб ибтидо бояд биёмӯзад иштиҳои худро дорад сипас шаҳомат дар худ бипарварад то ақл ӯро ба донойӣ раҳнамун шавад.

Ҳикоят

Рӯзе Абурайҳони Берунӣ ба шогирдонаш дарс мегуфт, ки хунрез ва қотиле пой ба маҳалли дарсу баҳс ниҳод...
Шогирдон бо хашм ба ӯ менигаристанд ва дар дил ҳазор дашном ба ӯ медонанд, ки чаро музоҳими омӯхтани онҳо шудааст.

Он марди русво рӯйи ба Ҳаким намуда чанд суоли сода карду рафт ...
Фардои он рӯз, шоъири мадеҳасароӣи дарбор пой ба маҳалли дарс гузорида то суоле аз Ҳаким бипурсад. Шогирдон ба эҳтиромаш бархостанд ва ӯро мушояъат (ҳамроҳӣ) намуда то ба пойи сандалии устод бирасад. Ки диданд аз устод хабаре нест, ҳар тарафро назар карданд асаре аз устод набуд ...

Дар гулистон булбулу дар анҷуман парвона бош

❗Дар гулистон булбулу дар анҷуман парвона бош,
Ҳар куҷо доми тамошое, ки бинӣ, дона бош.
Домани ҳар гул магиру гирди ҳар шамъе магард,
Толиби ҳусни ғарибу маънии бегона бош...
То шавӣ чашму чароғи ин ҷаҳон чун офтоб,
Пӯшиши ҳар тангдасту фарши ҳар вайрона бош.
Сӯҳбати шабҳои майхорон надорад бозгӯ,
Чун зи маҷлис меравӣ берун, лаби паймона бош.
Мо забони шикваро дар сурма хобонидаем,
Эй сипеҳри бемурувват, дар ҷафо мардона бош.
Хазри роҳи растагорӣ дил ба даст овардан аст,
Дар мазоқи кӯдакон ширинии афсона бош.

Рафтагон рафтанд, фикри мондагон бояд кунем!

Рафтагон рафтанд, фикри мондагон бояд кунем,
Дар мақоми сабр худро имтиҳон бояд кунем.
Остони худ надида осмон ҷустем чанд,
Остони пасти худро осмон бояд кунем.
Чанд менолӣ, ки миллат пир шуд, чун боғбон
Ин дарахти пир пайванди ҷавон бояд кунем.
Хушк шуд дарёи мо, то рафт бар шохобҳо,
Боз аз ин шохобҳо баҳри дамон бояд кунем.
Тоҷ дар осорхона, як сари шоиста нест,
Як сари шоистаи тоҷи каён бояд кунем.
Сарзамини ориён чун суфраи сагкандаест,
Суфраро озод аз чанги сагон бояд кунем.

ШАБЕ ПЕШИ ХУДО БИГРИСТАМ ЗОР...‼️

Ба он боле, ки бахшидӣ, паридам,
Ба сӯзи нағмаҳои худ тапидам.
Мусалмоне, ки марг аз вай биларзад,
Ҷаҳон гардидаму ӯро надидам.
Шабе пеши Худо бигристам зор:
«Мусалмонон чаро зоранду хоранд?»
Нидо омад: - «Намедонӣ, ки ин қавм
Диле доранду маҳбубе надоранд».
Нагӯям аз фару фоле, ки бигзашт,
Чӣ суд аз шарҳи аҳволе, ки бигзашт.
Чароғе доштам дар синаи хеш,
Фусурд андар дусад соле, ки бигзашт.
Нигаҳбони Ҳарам меъмори Дайр аст,
Яқинаш мурдаву чашмаш ба ғайр аст.
Зи андози нигоҳи ӯ тавон дид,

Страницы

Яндекс.Метрика