Бойгонии матолиб

Дар суханронии Ҷаноби олӣ, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳангоми мулоқот бо фаъолон, намояндагони ҷомеа ва ходимони дини кишвар ба якчанд нукоти муҳимтарини иҷтимоӣ таваҷҷуҳ намуданд, ки ба андешаи ин ҷониб яке аз муҳимтаринашон ин ҳолати хурофотпарастии баъзе аз мардум мебошад.

 

Дар ҷаҳони пеш аз ислом, масъалаи мавқеи зан бо  мард, яъне баробарии ҳамаҷонибаи зан бо мард ҳамчун инсон ва масъалаи мавқеи инсон ҳамчун зан бо мард дар ҷомеа ва маҳрум кардани зан аз мерос на танҳо дар Рум ва Юнон маҳдуд буд, балки дар дунёи қадими Ҳинд низ ин анъана, ки решаҳои онҳо аз тамаддуни Ҳинд   сарчашма мегирад, роиҷ буд. 

 

«Имрӯз терроризм ва экстремизм ҳамчун вабои аср ба амнияти ҷаҳон ва ҳар як сокини сайёра таҳдид карда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро ба миён овардааст». Э.Раҳмон

 

Дар даҳсолаҳои охир дар ҷаҳони муосир як қатор масоили хатарзои ҷиддие ба мисли экстремизм, терроризм ва фундаментализм пой бар арсаи вуҷуд ниҳодаанд, ки ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардаанд.  

 

Меҳргон – калимаи сохта буда, аз решаи меҳр ва пасванди ҷамъсози – гон сохта шудааст. Пасванди – гон дар баробари исми ҷамъ сохтан боз хусусияти соҳибият ва ба маҳал вобаста будани ашёро ифода мекунад. Калимаи Меҳргон маъноҳои «меҳрҳо», «соҳибони меҳр», «дорои меҳр», «меҳрубон»-ро ифода намуда, ба манзил ва ҷойи меҳр ишора мекунад. Дар адабиёти гузаштагонамон ин калима инчунин ҳаммаънои Офтоб омадааст. Меҳргон маънои меҳру муҳаббат бастан, рамзи дӯстию рафоқат, бародарию ҳамдигарфаҳмиро низ ифода месозад.

 

Худованд асли ҳаҷро дар ислом ташреъ намудааст ва бар ҳар фарде, ки тавоноӣ дошта бошад, ҳаҷҷи хонаашро фарз гардонидааст, то дар айёми ҳаҷ ба зиёрати хонааш бишитобад ва маносики ҳаҷҷи иброҳимиро ба ҷо оварад. 

 

Ҳаҷ аз ҷумлаи фароизе аст, ки замон ва макони он мушаххас шудааст. Мавсими ҳаҷ моҳҳои муайянанд, пас ҳар он кас, ки дар ин моҳҳо ҳаҷ бар ў фарз шуд ва эҳром баст, бидонад, ки омезиши ҷинсӣ ва нофармонӣ ва муҷодала дар ҳаҷ раво нест. (Бақара: 197)