МЕҲРГОН – МАВСИМИ ФАЙЗУ БАРАКАТ!

Ҷашни Меҳргон яке аз идҳои қадимтарини мардумони форсу тоҷик мебошад, ки ҳамчун иди меҳру муҳҳабат, дӯстию рафоқати одамон ба якдигар, накӯкорӣ, тантанаи ранҷи кашидаи деҳқонон аст, ки ниёкони мо баъди ҷамъоварии ҳосил таҷлил мекардаанд. Ин ҷашн рӯзи 16- и меҳр, ки онро рӯзи Меҳр меноманд, баргузор мегардад. Дар сарчашмаҳои таърихӣ бо номи Митракона ё Митра зикр шудааст ва таърихи чаҳорҳазорсола дорад.

НАҚШИ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН ДАР СИЁСАТИ ҶАҲОНӢ ВА ҲАЛЛИ МУАММОҲОИ ГЛОБАЛӢ

Ҷумҳурии Тоҷикистон зери роҳбарии Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дастовардҳои бузурги миллӣ ноил гардида, дар сиёсати ҷаҳонӣ ва ҳалли муаммоҳои глобалӣ ҳамчун давлати ташаббускор муаррифӣ шудааст. 
 
Барои дарки масъалаи мазкур мо чанд нуктаи муҳимро дар ин навиштор арзёбӣ менамоем.
 

КОНСТИТУТСИЯ - ЭҲЁ КУНАНДАИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ ВА ҲОКИМИЯТИ КОНСТИТУТСИОНӢ

«Имрӯз замоне фаро расидааст, ки дар роҳи бунёди давлати ҳуқуқбунёд, демократӣ ва дунявӣ аз сухан ба амал гузарем аз ин рӯ, бе доштани Конститутсия эҷоди ин гуна давлат номункин аст».

Эмомали Раҳмон

ҶОЙГОҲИ ИЛМУ МАЪРИФАТ ДАР ДИНИ МУБИНИ ИСЛОМ

Аз замонҳои қадим токунун илму маърифат ҳамчун нерӯи пурқудрат барои саодатмандии ҳаёти моддӣ ва маънавии башарият хидмати беназире анҷом додааст. Ҳаёти инсон дар рӯйи замин ба воситаи илму маърифат ва ақлу хирад ороиш ва сайқал ёфта, ба хушиҳои зиндагӣ, саодати рӯзгор мақоми шоиста ноил гаштааст. Аз ин рӯ, нишоту хуҷастагӣ, пешрафту тараққиёт ва арзишҳои маънавию фарҳангӣ ба қувваи илму маърифат ва мақому мазалати инсон алоқаманд мебошанд.
 

Хурофот бо маросими динӣ омезиш ёфта буд

Қисми дуввум:
 
Миллату халқиятҳо вобаста ба шароити таърихӣ ва вазъи иҷтимоиву иқтисодии худ аз замонҳои хеле қадим расму ойин ва анъанаҳои писандидаро эҷод карда, тӯли ҳазорсолаҳо онҳоро такмилу инкишоф додаанд. Бинобар ин, дастовардҳои маънавию ахлоқӣ, илмиву динии наслҳои гузашта ва халқҳои гуногун, имкон медиҳад, ки инсон ба худогоҳӣ бирасад.
 

НАҚШИ НАҲЗАТИ АБУМУСЛИМИ ХУРОСОНӢ ДАР САРНАВИШТИ ХАЛҚИ ТОҶИК

Муаррихони муосир нисбат ба масъалаи истилои Хуросону Мовароуннаҳр аз ҷониби арабҳо ба масъалаи муборизаҳои истиқлолхоҳонаи мардумони бумии минтақа аҳаммияти бештар зоҳир намудаанд. Чунин ранг гирифтани масъала аз он сабаб буд, ки дар таърихнигории шӯравӣ ба масъалаи муборизаи миллӣ-озодихоҳӣ бар муқобили ҳамаи истилогарон аҳамияти махсус дода мешуд. Ҳамин ҳолатро дар таърихнигории давраи истилои юнону мақдуниҳо, арабҳо, муғулҳо, туркҳо ва русҳо низ метавонем мушоҳида кунем.   
 

ЭҲЁИ ҲУНАРҲОИ МАРДУМӢ ДАР ҶАНУБИ ТОҶИКИСТОН

Ҳанӯз аз нимаи дуюми асри XIX ва аввали асри XX дар ҷануби Тоҷикистон ҳунармандӣ равнақ ёфта буд. Дар ин давра яке аз соҳаҳои пешрафта бофандагӣ буд, ки ба он асосан занон машғул буданд.
Ҳунарҳои дастӣ дар инсон завқи бадеиро ташаккул дода, дар ботини шахс муҳаббатро ба ҳунарҳои мухталифи мардумӣ боз ҳам афзун менамояд.

Ахлоқ - асоси маърифати ҳуқуқӣ

Ҷомеашиносон ҳуқуқро ҳамчун институти иҷтимоӣ мавриди баррасӣ қарор дода бар он ақидаанд, ки рисолати вазифавии ҳуқуқ ин танзими муносибатҳои иҷтимоӣ мебошад. Садсолаҳо қабл донишмандон дар фаҳмиши вазифаи танзимнамоии ҳуқуқ, роҳҳои баланд бардоштан ва  самаранокии танзими ҳуқуқии муносибатҳои иҷтимоӣ, ягонагӣ ва фарқияти танзимкунандагони ҳаёти иҷтимоӣ таҳқиқотҳои арзишмандеро ба анҷом расонидаанд.
 

Страницы

Яндекс.Метрика